1.3 การพัฒนากำลังคนทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
กำลังคนด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีถือว่าเป็นสิ่งสำคัญมากที่มีผลต่อการพัฒนาทางด้าน
นี้ของประเทศโดยตรง สภาพของการพัฒนากำลังคนทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีจากแนวคิด
ของ ยงยุทธ์ ยุทธวงศ์ และคณะ (2543 : 75-141) เห็นว่ากำลังคนด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีที่
เป็นนักวิทยาสาสตร์ วิศวกร และช่างเทคนิคของไทย มีเพียง 24 คน ต่อจำนวนประชากร 10,000 คน
(ชินภัทร ภูมิรัตน 2544 : 11) น้อยกว่าประเทศเกาหลีซึ่งมี 90 คน ต่อประชากร 10,000 คน ถ้าพิจารณา
กำลังคนด้านวิจัยและพัฒนาเมื่อเปรียบกับประเทศอื่นๆ ประเทศพัฒนาแร้วมีกำลังคนด้านนี้จำนวน
ประมาณ 20-80 คน ประเทสกำลังพัฒนามีประมาณ 5-20 คน และด้อยพัฒนามีประมาณน้อยกว่า 5 คน
สำหรับประเทศไทยมีนักวิจัยและพัฒนาเพียง 2 คน ต่อประชากร 10,000 คน (ชินภัทร ภูมิรัตน
2544:11) ซึ่งเป็นสถานการณ์ที่น่าวิตกเพราะจัดอยู่ในกลุ่มประเทศที่ล้านหลังที่สุด
1.4 สภาพวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีด้านการวิจัยและพัฒนา
เมื่อพิจารณาสภาพวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยีด้านการวิจัยและพัฒนา สภาพที่เกี่ยวข้อง
โดยตรง ได้แก่ จำนวนเงินลงทุนด้านการวิจัยและพัฒนายังมีอยู่น้อยมา โดยมีค่าใช้จ่ายในการลงทุน
เพื่อการวิจัยแระพัฒนามีสัดส่วนเพียงร้อยละ 0.18 ของ GDP การลงทุนวิจัยและพัฒนาของภาค
เอกชนมีสัดส่วนร้อยละ 10 ของการลงทุนวิจัยและพัฒนาโดยรวมของประเทศ (กอปร กฤตยากีรณ
และคณะ 2543:59) อาจกล่าวได้ว่าประเทสไทยให้ความสำคัญแก่การลงทุนเพื่อนแสวงหา เรียนรู้
วิจัย พัฒนา และสร้างเทคโนโลยีในรูปความรู้ ค่อนข้างน้อยเมื่อเปรียบเทียบกับประเทศอุตสาหกรรม
ใหม่และประเทศที่พัฒนาแร้ว จำนวนบุคลากรด้านการวิจัยและพัฒนายังขาดอยู่ มีเพียง 2 คน ต่อ
ประชากร 10,000 คน ระบบการจัดการเทคดนโลยียังไม่เช็มแข็ง บรรยากาศด้านวิทยาศาสตร์ยังไม่ดี
และยังมีการจดทรัพย์สินทางปัญญาอยู่น้อยมาก สภาพต่างๆ เหล่านี้มีผลให้ผลงานวิจัยและพัฒนาที่
ออกมาช่วยในการพัฒนาประเทศมีน้อยด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น